به نقل از «مهر»

نویسنده اسراییلی: اسراییل برای ما خانه نیست قلعه است

تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۹۶۲۸۲

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: دیوید گراسمن که به عنوان یکی از نویسندگان امروز مطرح است، به تازگی ۷۰ ساله شده است. «صلح تنها گزینه است» عنوان کتابی است که به تازگی از این نویسنده منتشر شده و دربرگیرنده مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها و یادداشت‌های گراسمن در سال‌ها و ماه‌های اخیر است که چندین مورد آنها پس از حمله حماس به اسراییل در روزنامه ها منتشر شده بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی به‌مناسبت انتشار این کتاب با یک‌خبرنگار آلمانی گفتگو کرده و نظراتش را درباره نتانیاهو، مردم غزه و ضرورت پذیرش حماس بیان کرده است.

خبرگزاری مهر ضمن ترجمه و انتشار این‌گفتگو، اعلام می‌کند لحن خبرنگار آلمانی که به‌نظر می‌رسد خود یک یهودی افراطی باشد، و جانبداری‌اش از اسراییل، برای ثبت در تاریخ با امانتداری منتقل می‌شود.

مشروح متن این‌گفتگو در ادامه می‌آید؛

* نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل، ادعای جو بایدن مبنی بر این که راه حل دو کشور در یک سرزمین را واقع بینانه می‌داند، رد کرد. نتانیاهو گفت اطمینان از اینکه نوار غزه تهدیدی برای اسراییل نیست، مغایر با حاکمیت فلسطین است. شما همیشه مدافع راه حل دو کشوری بودید. آیا هنوز امیدی به تحقق این امر دارید؟

حتی بیشتر از قبل معتقدم تنها راه حل ممکن راه حل دو دولت است.

* چرا؟

کسانی که طرفدار دولت دوملیتی هستند، باید بیدار شوند و بفهمند این دو ملت، اسراییلی‌ها و فلسطینی‌ها، نمی‌توانند یک نهاد سیاسی تشکیل دهند. من به آنچه حماس می‌گوید ایمان دارم. منظورشان همان چیزی است که می‌گویند. آنها آشکارا اعلام کرده‌اند که اسراییل باید محو شود. آنها این کار را از ۷ اکتبر آغاز کردند. به همین دلیل است که باید آنها را جدی بگیریم. اگر بخواهیم آینده‌ای داشته باشیم، نمی توانیم از توافق با آنها اجتناب کنیم. اما مسلما هرگونه توافق بین ما و آنها بر اساس عدم قطعیت خواهد بود. بی‌اعتمادی زیادی وجود خواهد داشت سخت است بپذیریم که سرنوشت ما توافق با حماس است. ما از سوی آنها همواره مورد حمله قرار گرفته‌ایم و می‌دانیم که آنها از هر فرصتی برای وارد کردن خسارت به اسراییل استفاده خواهند کرد.

* هنوز فکر می کنید توافق ممکن است؟

راهی جز تلاش برای برقراری نوعی گفت‌وگو بین ما و آنها وجود ندارد. ما امیدواریم که آنها دیگر هرگز فرصتی مانند ۷ اکتبر را به دست نیاورند، به این معنی که ما همیشه مراقب خود خواهیم بود. این یک حالت روحی خطرناک است. وجود کامل ما - حداقل بخش بزرگی از آن - محدود است، زیرا ما باید مدام در حالت آماده باش باشیم و به دنبال علایم یا نشانه‌هایی باشیم که ممکن است ما را در معرض خطر قرار دهد. ما از دست رفته‌ایم، ما امیدوار بودیم مانند آتن زندگی کنیم و اکنون متوجه شده‌ایم که در اسپارت زندگی کرده‌ایم. چالش ما به عنوان یک جامعه این خواهد بود که مایحتاج خود را تامین کنیم و در عین حال میل به داشتن یک زندگی رضایت بخش تر را زنده نگه داریم.

* آن‌چه حماس می‌خواهد آتش‌بس نیست. بلکه خروج کامل ارتش اسراییل از نوار غزه و آزادی هزاران اسیر فلسطینی از جمله افرادی است که غیرنظامیان را به قتل رسانده‌اند. بسیاری از اسراییلی‌ها و بیشتر خانواده های گروگان ها متقاعد شده اند که این معامله دردناک باید انجام شود.

متأسفانه در حال حاضر راه دیگری وجود ندارد و هیچ‌دلیلی برای حماس وجود ندارد که از موضع خود کوتاه بیاید، زیرا چنین دارایی‌ای را در اختیار دارد؛ ۱۳۶ گروگان، از جمله کودکان.

دموکراسی به شکلی عمیق در سنت ما ریشه دارد، اما اگر مردم دیگری را برای مدت طولانی اشغال کنید _ داریم درباره بیش از ۵۶ سال اشغال صحبت می‌کنیم، می‌توانید تصور کنید؟ _ دیگر نمی‌توانید واقعاً در مورد دموکراسی صحبت کنید* بسیاری از مردم اسراییل نیز احساس می کنند دولت‌شان به آن‌ها خیانت کرده است.

چه کسی این وضعیت را ایجاد کرد؟ ما نبودیم، اما این کشور به شهروندان خود خیانت کرده است، از آنها محافظت نکرده است. حفاظت از جان شهروندان یکی از مهمترین وظایف یک دولت است و اسراییل نتوانست این کار را انجام دهد.

* شما در کتاب خود «صلح تنها گزینه است» که به تازگی در آلمان منتشر شده، اشغال را یک «جنایت» خوانده‌اید و این سوال را مطرح می کنید که آیا اسراییل هنوز سزاوار لقب دموکراسی است؟

از طرفی ما یک دموکراسی هستیم. آزادی بیان داریم. آزادی برای دنبال کردن هر حرفه‌ای که انتخاب می کنیم، آزادی تجمع. من می‌توانم بدترین چیزها را در مورد نخست وزیرمان بنویسم و در صفحه اول روزنامه بعدی منتشر می‌شود. دموکراسی به شکلی عمیق در سنت ما ریشه دارد، اما اگر مردم دیگری را برای مدت طولانی اشغال کنید _ داریم درباره بیش از ۵۶ سال اشغال صحبت می‌کنیم، می‌توانید تصور کنید؟ _ دیگر نمی‌توانید واقعاً در مورد دموکراسی صحبت کنید.

دموکراسی برخاسته از این‌مفهوم شریف است که هر انسانی برابر به دنیا می‌آید. اگر مردم دیگری را سرکوب کنید، ناگزیر به این باور خواهید رسید که همه انسان‌ها برابر نیستند. اینکه برخی افراد از دیگران ارزشمندتر هستند. اینها همه نشانه‌های غیر دموکراتیک هستند. آنها همچنین دلیلی هستند که من برای پایان اشغالگری بجنگم، زیرا احساس می‌کنم این طرز فکر فاسد، اشغالگر و دموکرات بودن در عین حال، ما را زنده زنده می خورد.

* دوران نتانیاهو به پایان رسیده. اما چگونه پایان خواهد یافت؟

نتانیاهو سیاستمداری بسیار زیرک و فریبکار است که به این‌راحتی تسلیم نمی شود. او به نیروهای مسیحی افراطی کشور وابسته است. به همین دلیل است که سیاست اسراییل روز به روز تهاجمی‌تر می‌شود.

* بلافاصله پس از حمله حماس در ۷ اکتبر، دولت اسراییل تلاش کرد آمریکا را متقاعد کند از حمله پیشگیرانه علیه حزب‌الله حمایت کند. خوشبختانه به این نتیجه نرسید. اما آیا هنوز فکر می‌کنید درگیری در خطر تشدید است؟

سوال خیلی خوبی است. مطمئن نیستم پاسخی داشته باشم. اما همانطور که شما گفتید، خوشبختانه از گزینه وحشتناک درگیری در چندین جبهه در امان ماندیم. زیرا تا کنون این‌گزینه به حزب‌الله و احتمالا ایران و کرانه باختری گسترش نیافته است. همانطور که شما می‌گویید، خوشبختانه و احتمالاً مدیون اعضای کابینه مانند گادی آیزنکوت و بنی گانتز، دو بزرگسال میانه رو و مسؤولیت پذیرتر در اتاق هستند. به هر حال، اگر بخواهیم چنین حملاتی را شروع کنیم، یک جنگ چند جبهه ای یک پیامد اجتناب ناپذیر خواهد بود. و ما برای چنین جنگی، به ویژه پس از خستگی ناشی از جنگ در نوار غزه، آماده نیستیم.

هیچ‌کس نمی‌گوید بیایید از شر روسیه خلاص شویم، بیایید از شر عراق خلاص شویم. این فریادها فقط متوجه اسراییل است* به همین دلیل، ما در موقعیتی نیستیم که بتوانیم صلح واقعی ایجاد کنیم. قبل از اینکه بتوانیم با فلسطینیان صلح کنیم، باید احساس بی اعتمادی عمیق و آسیب پذیری را التیام بخشید.

اسراییل قابل انتقاد است و حتی گاهی باید مورد انتقاد قرار گیرد. اما نباید مشروعیت زدایی شود. نباید هدف کسانی باشد که خواهان نابودی اسراییل هستند. ما بارها و بارها آن را می شنویم، تظاهرات گسترده، هزاران یا صدها هزار نفر که خواستار مرگ اسراییل و نابودی آن هستند. هیچ‌ملت دیگری روی زمین چنین صدایی علیه آن ندارد. نه حتی کره شمالی وحشتناک و بی رحم، نه عراق در دوران صدام حسین، نه روسیه که به اوکراین تجاوز می‌کند. هیچ‌کس نمی‌گوید بیایید از شر روسیه خلاص شویم، بیایید از شر عراق خلاص شویم. این فریادها فقط متوجه اسراییل است.

* و اینجاست که مسؤولیت آلمان مطرح می شود؟

مسؤولیت اخلاقی آلمان در قبال اسراییل تاکید بر مشروعیت آن و یادآوری به مردم برای توجه به نکات ظریف است. تفاوت های ظریف زیادی وجود دارد. کسانی که به شما می گویند می توانند بلافاصله مشکل را حل کنند، نمی‌دانند در مورد چه صحبت می‌کنند. سال ها، شاید حتی ده‌ها سال باید بگذرد تا بتوانیم بهبودی خود را شروع کنیم. از اشغال طولانی و کشتارهای وحشتناک. و باز هم، من این دو را با هم مقایسه نمی کنم. من فکر می‌کنم هر دو واقعیت‌های کاملاً متفاوتی هستند.

برای ما اسراییلی‌ها، اسراییل هنوز نمی‌تواند خانه باشد. بیشتر شبیه یک‌قلعه است. فاجعه این است که ما دیگر حتی نمی‌دانیم آیا این یک قلعه است یا خیر* هنگامی که در ماه نوامبر در ستایش قربانیان ترور صحبت کردید، از امکان شروعی جدید صحبت کردید؛ امکان «ساختن یک کشور جدید برای بار دوم». منظور از آن چه بود؟

من گفتم برای ما اسراییلی‌ها، اسراییل هنوز نمی‌تواند خانه باشد. بیشتر شبیه یک‌قلعه است. فاجعه این است که ما دیگر حتی نمی‌دانیم آیا این یک قلعه است یا خیر! همانطور که دیدیم، ما بسیار ظریف، بسیار ضعیف و آسیب پذیر هستیم.

* چگونه می تواند تبدیل به خانه شود؟

ما باید اسراییل را به‌عنوان یک کشور بالغ و دموکراتیک بازآفرینی کنیم. معتقدم ما به رهبران زیرک و شجاع در هر دو طرف نیاز داریم؛ طرف اسراییلی و فلسطینی. تنها زمانی که هر دو در موقعیتی باشند که با یکدیگر صحبت کنند، می‌توانیم این‌جامعه را بازسازی کنیم و بفهمیم اگر کشوری کاملاً دموکراتیک نباشیم، چه بهایی می‌پردازیم. این یک چالش بزرگ است و حتی الان که دارم با شما صحبت می کنم، از خود می پرسم: چگونه می‌توانیم این کار را انجام دهیم؟ مطمئن نیستم جوابی داشته باشم.

* در حال حاضر موفق به نوشتن هستید یا غیرممکن است؟

غیرممکن است. فقط وقتی می‌نویسم که با هر دو ریه نفس می‌کشم. وقتی نمی‌نویسم، کاملاً در دام بی‌رحمی‌ها اسیر هستم. درست از همان‌ابتدا علیه آن عصیان می‌کنم و با خودم می‌گویم چطور می‌توانی داستانی درباره این یا آن بنویسی؟ در حالی که دنیا در حال انفجار است و بعد از مدتی احساس می‌کنم نوشتن است که من را احیا می‌کند. گاهی آن را با کسی مقایسه می‌کنم که لنگر را می‌گیرد و به آینده پرتاب می‌کند و سپس با تمام قدرت خود را به‌سمت لنگر و به آینده می‌کشد.

کد خبر 6045728

منبع: مهر

کلیدواژه: حماس حمایت از غزه فلسطین نویسنده جهانی کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دفاع مقدس انقلاب اسلامی ایران بنیاد ملی بازی های رایانه ای انتشارات سوره مهر نقد کتاب غلامعلی حدادعادل ایران سی وپنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران فرهنگستان زبان و ادب فارسی بازی های رایانه ای محمد مهدی اسماعیلی بیایید از شر اسراییلی ها یک قلعه خلاص شویم راه حل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۹۶۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

الزام فرهنگسازی برای کتاب‌های الکترونیکی

علی گلشن نویسنده کتاب‌های کودک و نوجوان معتقد است باید برای کتاب‌های الکترونیکی فرهنگ‌سازی مناسبی انجام شود و در کنار آن حق مولف نیز در نظر گرفته شود.

به گزارش ایسنا، در آستانه برگزاری سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، علی گلشن، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگویی درباره وضعیت چاپ و نشر کتاب این حوزه اظهار کرد: کتاب‌ها چاپ می‌شوند، اما به دلیل هزینه‌های چاپ و گرانی کاغذ، ناشران زیر بار چاپ کتاب‌هایی که همراه با ریسک هستند و یا پیش‌بینی می‌شود که فروش خوبی نداشته باشند، نمی‌روند. بنابراین بیشتر آثار ترجمه را انتخاب می‌کنند یا کتاب‌هایی که در سطح بین‌المللی دیده شده‌اند و یا جوایزی را از آن خود کرده‌اند تا فروش آنها تضمین‌شده باشد.

او ادامه داد: تا جایی که اطلاع دارم کتاب‌های تالیفی کمتر مورد توجه واقع می‌شوند، چرا که کتاب‌ها چاپ اول خود را پشت سر می‌گذارند، ولی با توجه به قیمت بالای کتاب از فروش چندانی برخوردار نخواهند بود. در واقع باید گفت گرانی کاغذ و چاپ به تولید آثار صدمه زده است و از سوی دیگر این گرانی روی سبد فرهنگی خانواده نیز اثر گذاشته و به نوعی سهم کتاب برای بچه‌ها در خانواده‌های سطح متوسط به کمترین میزان ممکن در چندین سال گذشته رسیده است.

نویسنده کتاب «گوزن زرد ایرانی» همچنین با اشاره به اینکه این وضعیت در تهران به این‌گونه است و شهرهای دیگر وضعیت بدتری دارند، گفت: دسترسی به کتاب خوب بسیار کاهش یافته است. من حداقل درباره آثار خودم که چاپ کانون پرورش فکری هستند و قیمت مناسب‌تری دارند این را می‌دانم. کتاب‌های کانون به دلیل قیمت مناسبی که دارند بیشتر مورد توجه هستند، اما در تجدید چاپ کتاب‌ها نیز با توجه به قیمت‌های جدید و نسبت به تلاش کانون برای ارائه قیمت مناسب، اما شاهد تحمیل هزینه بالایی به خانواده هستیم.

گلشن بیان کرد: از سوی دیگر کتاب‌های کودک با توجه به قیمت‌هایشان امروز تبدیل به یک کالای لوکس شده‌اند و هر کسی به سمت آن نمی‌رود. در صورتی‌که همیشه شعار ما این بوده که کتاب برای همه است و همه باید توان خرید داشته باشند. در همه جا حتی روستاها، کودکان حق دارند که دسترسی به کتاب‌های خوب داشته باشند. اما الان این اتفاق به شکلی رقم خورده که کتاب‌های خوب به تعداد محدود و صرفا برای یک قشر خاص قابل خرید است و این بسیار دردناک بوده و باعث ناراحتی است.

این نویسنده اظهار کرد: با ناشران که صحبت می‌کنم آنها می‌گویند هزینه چاپ برای ناشران بالاست و چاره‌ای نیست اما در پایان ضرر این خروجی به کودکان وارد می‌شود. ای کاش راهکاری پیدا شود تا ناشران بتوانند با هزینه بهتری دست به چاپ بزنند و کتاب با قیمت مناسبی در اختیار عموم به‌ویژه کودک و نوجوان قرار گیرد.

او در ادامه به استقبال از کتاب‌های دیجیتال اشاره کرد و افزود: این روزها بسیاری به سمت تهیه نسخه پی‌دی‌اف یا الکترونیکی کتاب‌ها رفته‌اند که این هم راهکاری است، اما مگر می‌شود همه کتاب‌ها را به این شکل در اختیار مخاطب قرار داد؟ چرا که هم زمان‌بر است و هم این که همه افراد دسترسی به فضای مجازی و اینترنت ندارند که بخواهند این کار را انجام دهند. در پایان این آثار هم باید خریداری شوند، اما در مناطق روستایی و یا شهرهای دیگر اینترنت و دسترسی به ابزار دیجیتال محدود است و بچه‌ها باز هم امکان استفاده از آثار را ندارند. ضمن این‌که فرهنگ استفاده از کتاب‌های الکترونیک و دیجیتال در کشور ما وجود ندارد و بیشتر تمایل‌مان به سمت استفاده از کتاب‌های فیزیکی و تورق آن است.

گلشن در ارتباط با تاثیر کتاب‌های دیجیتال روی مطالعه نیز گفت: یک قشر خاص دسترسی به این امر دارند و به طور کلی نمی‌توان این را تایید کرد. استفاده از کتاب‌های دیجیتال صرفا در تهران و شهرهای بزرگ وجود دارد. اما در شهرهای کوچک‌تر این گونه نیست، چرا که دسترسی وجود ندارد. باید برای هر چیزی فرهنگ‌سازی شود. باید برای کتاب‌های الکترونیکی نیز این فرهنگ‌سازی انجام شود. من وقتی با بچه‌ها در مراکز کانون یا شهرهای مختلف صحبت می‌کنم، می‌گویند ترجیح ما این است که یا کتابی را نخوانیم یا اگر هم می‌خوانیم فیزیکی باشد، اگر قرار است پای رایانه باشیم علاقه‌مند به بازی هستیم تا این‌که کتاب بخوانیم. بنابراین هنوز این فرهنگ در جامعه ما ایجاد نشده است و خیلی از آن استقبال نمی‌کنند.

او در پایان سخنان خود اظهار کرد: چاپ کتاب برای نویسندگان به نوعی منبع درآمد است و برای هر چاپ کتاب ناشر باید به نویسنده مبلغی پرداخت کند. می‌توان گفت تجدید چاپ کتاب برای نویسنده مانند بیمه عمر است که در طول سال این درآمد از آثار حاصل می‌شود. وقتی این آثار الکترونیکی هستند و در فضای مجازی منتشر می‌شوند دیگر این اتفاق رخ نمی‌دهد و یا خیلی کم پیش می‌آید. در نتیجه نویسنده از دریافت حق چاپ محروم می‌شود و همین امر نیز موجب شده تا نویسندگان با دیجیتالی شدن کتاب موافق نباشند. از جمله خود من، چرا که این نویسنده است که متضرر می‌شود و این اتفاق خوبی نیست.

سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ در مصلای امام خمینی(ره) برگزار می‌شود.

انتهای پیام